23 Haziran 2015 Salı

Ilgın Halk Kültürü

Ilgın Halk Kültürü
Ilgın ve civarında meşhur olan söylenen maniler.
Ilgın Manileri

Minarede ezan var 
Has bahçede gezen var
Şu Ilgının içinde
Yüreğimi ezen var

Çorabın ağına bak
Çevirde bağına bak
Ben aklına geldikçe 
Hamamın dağına bak

Ilgının terzileri 
Dike dike bezdiler
Haydi yarim gidelim
Bizden şüphelendiler

Dünya diyorlar fani 
Ölüm geliyor ani
Kimse olamıyor mani
İster zengin, ol ister cani

Pancarın sırasına
Oturdum arsına
Baban seni eversin
Pancarın parasına
Pancarın sırasına 
Koyuldum arasına 
Ağalar kıyamıyor
Bir sakız parasına
Pencerede su tası
Su tasının ortası
Babam sana kız vermez 
Git eşeğin sıpası
Masa üstünde susam 
Yarimin adı Hasan
Hasan benim olursa
Ne derdim var ne tasam 
Köprünün altı musluk
Erkekler çalar ıslık
Benim yarimi sorarsan
Taze kavrulmuş fıstık 
Bahçelerde hıyarlar
İnce ince kıyarlar
Sevmediğim oğlanla
Nikahımı kıyarlar 
Yarimin adı Murat
Boynunda mor kravat
Adresini sorarsanız
Ilgın Çarşısı son durak 
Mavi çemberi senden
Oyalaması benden 
At sevdiğim martini
Fişek parası benden
Pencerede küpeli
Dibini süpürmeli
Sevipte almayanın
Yüzüne tükürmeli 
Pencereden bakıyor
Açmış kitap  okuyor
Kakülüne mis sürmüş
Yel vurdukça kokuyor 
Düşte gör
Hayalde gör, düşte gör
Düşenin dostu olmaz
Hele bir yol düşte gör
Kul eden
Ses geliyor kuleden
O kaş O göz değilmi
Beni sana kul eden 
Taneden
Kısmet aldım taneden
Ah ı bülbülden aldım
Yanmayı pervaneden
Ben bu aşka düşeli
Çıkmadım meyhaneden
Felek beni ayırdı
Gözleri Mestaneden
Yaradan
Tabib anlar yaradan
Cümlenin ver muradını
Benimle beraber yaradan
Dertli sinem doludur
Her dert ile yaradan 
Tekke kenarı serindir
Girme çaya derindir
Karşıda güzeller var

En güzeli benimdir

Kaynaklar:

Beytullah Yıldırım / Ilgın Araştırmalar

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder