Ilgın Karaköy Mahallesi
Konya ile Uzaklığı: 95 km
Ilgın ilçeye Uzaklığı: 15 km
Rakım: 1020 m
 |
| Ilgın Karaköy (köyü) Mahallesi |
Karaköy, Ilgın'ın 16 km. doğusunda Küçük Tokmak ve Büyük Tokmak adlı tepelerin güneybatısında düz bir arazi üzerinde kurulmuş, 150 haneli, 700 nüfuslu bir köyümüzdür. Köyün tarihi hakkında kesin bilgiler yoktur. 1584 tarihinde III. Murat döneminde 1250 akçe vergi ödediği bilinmektedir. Köy halkının “Çetminin Kale” adını verdikleri Ilgın Kalesi bu köyümüzün sınırları içindedir. Ilgın ovası ve Konya Ovası'nın bir vadi ile birleştiği yerde bulunan kale Ilgın'ın 13 km. doğusunda, Karaköy'ün 2 km. batısındadır. İlkçağda da önemli bir geçiş noktasında kurulduğu anlaşılan kale, H. Bahar ve A. Bizbirlik'in araştırmalarına göre Helenistik dönemde yapılmış olmalıdır.
Kuzey eteklerinde klasik döneme tarihlenebilecek erken evleri tahrip olmuştur. Surlara ait temel izleri hâlâ mevcuttur. 5 m. yüksekliğindeki duvarların bir bölümü halen ayaktadır. 1, 5-2 ton ağırlığında tahmin edilen iri taş blokların tepeye nasıl çıkarıldığını, nasıl duvar yapımında kullanıldığını, dumanla nasıl haberleşildiğini merak ediyorsanız sizi Ilgın Şeker Fabrikası'nın önünden geçen yolun demir yolu ile kesiştiği vadideki çeşme başında bekliyoruz. Halk arasında “Köprünün Küllük Höyük” denilen Küllük höyük, Karaköy'ün 2 km. kuzeyindedir. Bu bölgenin eski çağlardan bu yana bir yerleşim birimi olduğunu gösteren tarihi buluntular mevcuttur. Karaköy Camii avlusunda ve giriş kapısının solunda Roma dönemine ait tarihi eserler vardır. Karaköy adını Karaağa adlı bir sülâleden almıştır. Köy halkından Seyit Kartbaba'nın verdiği bilgilere göre Karaağa sülâlesi “Emiroğullarından”dır. Toprak damlı evlerin zaman içinde azaldığı Karaköy halkının geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır.
20 000 dekâr arazinin 4 000 dekârı Atlantı sulama kanalından sulanan Karköy'de şeker pancarı, arpa, buğday, yulaf yetiştirilir. 3 adet biçerin bulunduğu köyde her hanenin birer traktörü vardır. Karaköy'de 150 dekar köy tarlası, 7 dekar okul tarlası, selektör binası, PTT acentası ve 150 telefon abonesi, 2 adet köy boğası, inşaatı tamamlanmak üzere bir de köy konağı mevcuttur. Köy odası geleneğinin en etkin şekilde devam ettiği köyümüz Karaköy'dür. Misafirlerin yemek, barınma, ısınma gibi ihtiyaçlarını karşılayan köy odaları toplanıp sohbet edilen yer olmasının yanında bayramlarda ve cenazelerde bir toplanma yeri olarak da kullanılmaktadır. Karaköy'de Karaların oda, Dede Ağanın oda, Postinin oda, Camdanın oda, Köselerin oda ve Kadıgıranların oda başta olmak üzere 20'ye yakın köy odası vardır. Karalar mahallesi, Azizler mahallesi olmak üzere 2 mahallesinde yaşayan sülâlelerden bazıları; Azizler, Karalar, Kökenler, Kadıgıranlar ve Yakupoğullarıdır. Tapu Kadastro Genel Müdürlüğü, APK uzmanı Necati ÇANAKKALE, öğretmenler İdris ATEŞ, Mevlüt KARTBABA, Resül AVCI, Nevzat ÖZKARA, Mevlüt YILDIRIM Karaköy'ün yetiştirdiği kişilerden bazılarıdır. Köy sınırları içinde sontaj vurulmuş, kapalı şebeke evlere su verme çalışmaları devam etmektedir. Şu anda içme suyu tarihi kalenin yanındaki çeşmeden tankerlerle taşınarak ve köyde açılan kuyulardan temin edilmektedir. Köy yolunun asfaltlanması, DSİ sulama kanallarının tamir edilip düzenli çalışmasının sağlanması, kanalizasyon ve köy içerisindeki yolların düzenlenmesi köyün sorunlarından bazılarıdır. Yıllar önce köyde ağaçlandırma çalışmaları yapan ziraatçı Ayhan Bey'i köylüler özlemle anarlarken, erozyonla mücadele için Küçük Tokmak tepesinde ağaçlandırma çalışmaları başlatacaklarını belirtmişlerdir. Köy Odasında Bayramlaşma: Bayram namazından sonra caminin bahçesinde hoca dua okur. Bayramlaşmadan dağılan halk, hazırlanan yemeklerle her mahallede bulunan odalarda ve her sülâle kendi odasında toplanır. Yenilir, içilir ve bayramlaşılır. Sülâlenin yaşlıları odalarda kalır, gençler ve çocuklar odaları teker teker dolaşarak bayramlaşırlar. Küsler varsa barıştırılır. Yakın bir zamanda ölen varsa kadınlar cenaze evine yemek götürerek orada toplanırlar. Hem taziyede bulunulur, hem de bayramlaşılır. Bayramlaşmanın dışında Karaköy'de dikkati çeken geleneklerden biri de her Perşembe ikindi namazından sonra köy halkının topluca kabir ziyaretinde bulunmalarıdır.
Beytullah Yıldırım / Ilgın Araştırmaları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder